Gerrit Abma

Hoi, ik ben Gerrit Abma, momenteel nog net 48 jaar, en woon met mijn lieve partner Froukje op 2 locaties (Joure en Leeuwarden) in het prachtige Friesland. Ik heb 3 geweldige dochters: Marloes van bijna 23, woont met Gijs in Drachten en werkt in de Jeugdzorg, Annemiek van 19, studeert in Groningen met haar vriend Romke, en Josien van 16, zit op school in Sneek en woont nog thuis in Joure.

Ik werk bij Ordina en ben alweer bijna 3 jaar gedetacheerd bij Achmea in Leeuwarden op het IT-vlak voor de divisie PensioenVerzekeren. Ik voel me inmiddels dus best een beetje “Achmeaan” en vind het dan ook een hele eer om met het Team Alpe d’Achmea te mogen deelnemen aan het geweldige evenement Alpe d’HuZes.

Waarschijnlijk omdat het mij door mijn familie met de paplepel is ingegoten (vooral voetballen, schaatsen en zeilen) staat mijn leven sinds ik uit de wieg klom voor een groot deel in het teken van sport. En na bijna 50 jaar probeer ik nog steeds de nodige vrije uurtjes te vinden om me lekker uit te sloven. Sinds ik rond mijn 20ste wegens herhaaldelijke enkel-blessures ben gestopt met voetballen, ben ik mijn heil gaan zoeken in de duursport, vooral hardlopen en fietsen. Sinds mijn 3e jaar sta ik als “oprjochte Fries” op schaatsen, dus zodra er een klein laagje ijs ligt sta ik erop. Je snapt wel dat sinds afgelopen weekend (3 december) de Elfstedenkoorts bij mij alweer aardig is gestegen. Ik voel het aan mijn (bevroren) water: “It giet oan” deze winter en ik durf bijna geen ski-vakantie te boeken, bang om een week ijs te moeten missen (voor de “tocht der tochten” keer ik uiteraard terug!). Een andere passie van mij is alles wat met bergen te maken heeft, gewoon omdat ik een berglandschap geweldig imponerend en inspirerend vind. Bovendien is dat goed te combineren met het sportieve: bergwandelen, skiën en uiteraard bij een berg op fietsen of hardlopen.

Als sporter probeer ik altijd goed voor mijn lijf te zorgen, alhoewel ik niet het gevoel heb dat ik er iets voor hoef te laten. Met een gezond lijf is het lekker sporten en door het sporten voel je je lekker in je lijf. Als dat cirkeltje rond is, dan kun je de hele wereld aan. Maar ik weet ook, dat je dit echt niet helemaal zelf in de hand hebt en dat er zomaar een kink in de kabel kan komen. Ik heb dat zelf tweemaal ervaren vanwege een hernia, wat gelukkig goed te behandelen is, alhoewel het veel tijd en geduld vergt en het altijd oppassen blijft. En zoals ieder ander heb ik in mijn omgeving ook diverse keren meegemaakt, dat kanker plotseling toesloeg, soms ook op heel jonge leeftijd. En wat is er dan mooier dan op sportieve wijze, nu ik nog in de kracht van mijn leven ben, een bijdrage te leveren aan mogelijke genezing van deze vreselijke ziekte.

Ik ga er dan komend half jaar ook volop tegenaan om zoveel mogelijk financiële bijdragen bij elkaar te scharrelen en me goed voor te bereiden op het 6 maal op 1 dag beklimmen van de “Nederlandse berg”. Ik weet nog niet goed waar ik de tijd vandaan moet halen en ervaar nu al de spagaat van beide activiteiten (funding en training), maar het gaat me lukken! Ik ga voor de 10.000 Euro en ben van plan de 1e keer hardlopend naar boven te gaan en dan nog 5 maal op de fiets. Geen idee of ik de lat te hoog leg, maar zomaar opgeven komt in mijn woordenboek niet voor en ik zie wel waar het schip strandt. Ik heb alleen Froukje moeten beloven, dat ik niet te ver ga, want zij maakt zich, mij kennende, wel eens wat zorgen. Dus: ik ga tot het gaatje, maar niet erdoorheen!

Ik probeer op mijn shirt zoveel mogelijk logo’s van Friese / Skarsterlânse bedrijven te verzamelen en doe een beroep op mijn hele zakelijke- en privé netwerk. Steun ons Team Alpe d’Achmea of doneer via de persoonlijke actiepagina’s op www.opgevenisgeenoptie.nl.