Willem van den Berg

“Er zijn heel veel Alpentoppen die een stuk uitdagender of mooier zijn om te beklimmen dan Alpe d’Huez, maar geen enkele van die andere uitdagingen dient een mooier doel dan de Alpe d”HuZes”, is mijn rechtvaardiging naar mijn vrouw over mijn besluit om daaraan deel te nemen. Stomverbaasd is ze dat ik een ongetwijfeld weer fantastische buitenlandtrip van Tourclub Le Champion links laat liggen. Met name de afgelopen tien jaar heb ik daardoor heel veel bergen in Zuid-Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Noord-Italië en Frankrijk op de fiets beklommen. Waaronder de Passo di Gavia, waarvan de bijgaande foto getuigt.

Op het moment van schrijven van deze korte biografie (op 22 maart 2011) ben ik 58 jaar, al 33 jaar gelukkig getrouwd met Marianne en vader van een dochter van 24 en een zoon van 22 jaar, die beiden dit jaar hopen af te studeren. Inmiddels werk ik 39 jaar in het verzekeringswezen, waarvan 34 jaar bij Avéro Achmea c.q. rechtsvoorgangers daarvan.

Toerfietsen doe ik intensief sinds 1978, vooral in Noord-Holland. Een jaar of tien geleden ontdekte ik de kick van het fietsen in het hooggebergte tijdens het rijden van de Tour de Suisse, georganiseerd door Le Champion, de toerclub waar ik lid van ben sinds 1975.

Als je 58 jaar oud bent, dan heb je in je omgeving gegarandeerd mensen zien overlijden aan kanker, maar heb je ook mensen zien overleven dankzij de steeds betere behandelmethoden. Mijn schoonvader, schoonmoeder en een schoonzus (op 34-jarige leeftijd) – om “dicht bij huis te blijven” – heb ik verloren aan deze vreselijke ziekte. Twee goede vrienden en een oom en tante van mij krabbelen weer op na een intensieve behandeling. Als je hen ziet “afzien” om de ziekte te overwinnen, dan is het niet meer dan logisch dat ik mij wil inzetten voor het goede doel kankerbestrijding door de Alpe d’HuZes te fietsen en daarbij en passant geld in te zamelen. Dat het daarbij afzien wordt, is een bijkomstigheid. Dat is voor één dag en valt dus in het niet.

Read more...