Gerard Timmermans

maandag 17 januari 2011

In dit bericht een korte indruk over Gerard Timmermans. Ik ben 46 jaar, getrouwd met Annemarie en vader van twee zoons van 19 en 17 jaar en een dochter van 14 jaar.
Ieder jaar stel ik mijzelf een sportief doel. 2010 was voor mij het jaar van Alpe d’HuZes.


Een belevenis om nooit meer te vergeten.
Once in a lifetime? No’pe…
Het doel in 2011 wordt wederom Alpe d’HuZes, maar dan nét iets anders….

De uitdaging die ik mezelf stel is de volgende: ik ga dit jaar de Nederlandse berg één keer hardlopend en drie keer fietsend beklimmen. Dit sluit beter bij mij aan, als triathleet….
Ik sport al vanaf mijn 4de levensjaar. Ik heb 14 jaar op nationaal niveau geturnd. Na mijn turncarrière heb ik me vervolgens gestort op de triathlon. Ik heb me hierbij vooral gericht op de ¼ triathlon, omdat ik me dan op alle onderdelen kon blijven richten én het kostte me dan niet teveel tijd (met een opgroeiend gezin, studie(s) naast het werk e.d. soms een hele klus…).

Onder het mom van: “áls je het doet, doe het dan goed”, heb ik in 1992, samen met 2 collega’s van het ziekenhuis, waar ik toen werkzaam was, de marathon van New York gelopen. We hebben dit toen ook gekoppeld aan een goed doel; we hebben de opbrengst beschikbaar gesteld aan het Vicki Brown huis in Den Bosch.

Naast de vele loopwedstrijden heb ik inmiddels uren op de fiets gezeten. Zo heb ik twee keer de ‘klassieker’ Maastricht – Den Helder gefietst, staat Diekirch – Valkenswaard op de palmares en zijn de ‘heuvels’ van Luik – Bastenaken – Luik ook een aantal keer aangedaan.

In de winter van 1997 (4 januari) heb ik de Elfstedentocht geschaatst.

De laatste jaren worden de afstanden wat minder, zit ik meer op de ‘middenafstanden’ en wissel fietsen steevast af met hardlopen (vooral cross), zwemmen, coachen van een heren hockeyelftal en ben ik sinds 3 jaar verknocht aan T’ai Chi Ch’uan.

Ik ben sinds 2000 werkzaam bij Interpolis. Momenteel ben ik werkzaam als programmamanager bij de Divisie Sociale Zekerheid van Achmea.
In 2010 heb ik 5 keer de Alpe d’Heuz beklommen; vier keer samen met mijn collega Barend Princen. Je deelt op zo’n dag lief en leed én trekt elkaar door het dal als het even niet meer gaat. Na 1 week Alpe d’HuZes wordt je gegrepen door het fenomeen; één dag afzien is niks vergeleken met de strijd die kankerpatiënten iedere dag moeten leveren. Opgeven is dus inderdaad geen optie.

In 2011 wil ik Alpe d’Achmea nog één keer in de vaart der volkeren omhoog stuwen om als team én als vertegenwoordigers van Achmea een maatschappelijke bijdrage te leveren: hulp aan onze medemens in de vorm van heel veel beklimmingen én heel veel sponsorgelden.

Op mijn actiepagina kun je nog wat meer over mijn motivatie lezen. En vooral over de acties die ik binnenkort ga uitzetten. Houd deze site dus in de gaten…!

Read more...

Willem Mensink

dinsdag 11 januari 2011

Hallo, ik ben Willem Mensink en woon met mijn vrouw Marrinda en onze jongens, Gerrit Willem en Raoul, in Zwolle. Ik ben 43 jaar oud en werk als functioneel beheerder bij de divisie Pensioenverzekeren te Apeldoorn. Naast mijn gezin maakt sport een groot deel uit van mijn leven.

Waarom doe ik mee aan Alpe d’Huzes? De sportieve uitdaging spreekt mij zeer aan, maar is voor mij ondergeschikt aan het doel. En het doel is zoveel mogelijk geld ophalen voor het KWF, zodat er onderzoek gedaan kan worden in de strijd tegen kanker. Want er moet nog veel onderzoek gedaan worden naar deze ziekte. Maar ook moet er onderzoek gedaan worden naar hoe te leven met kanker. Want ondanks dat velen niet genezen, kunnen zij nog jarenlang leven met deze ziekte. Maar zij betalen daarvoor een hoge tol. De positieve instelling van deze mensen heeft op mij diepe indruk gemaakt. Als er een ding duidelijk is, is dat opgeven, voor hen, geen optie is.

Alpe d’Huzes financiert een aantal programma’s en thema’s, waarbij het leven met kanker centraal staat. Het thema kanker en voeding spreekt mij zelf erg aan. Een oudoom heeft, nadat bij hem kanker was geconstateerd, het Moerman dieet gevolgd. Hij heeft nog enkele jaren met kanker geleefd maar uiteindelijk de strijd verloren. De overtuiging van zijn vrouw was dat door het dieet hij enkele jaren langer geleefd heeft. Hoewel ik nog vrij jong was staan mijn een aantal zaken nog bij, hij volgde het strenge dieet, zonder moeite leek het wel. Het heeft hem geholpen, naar ik begreep anderen niet. Het is nooit bewezen dat dit dieet ook echt werkte, maar het zou zo mooi zijn als we wel een dieet kunnen samenstellen dat het herstel of het leven met kanker gunstig beïnvloed, voor iedereen die met deze ziekte geconfronteerd wordt.

In mijn familieleden en in mijn vriendenkring zijn mensen aan deze ziekte gestorven, die geen kans hebben gekregen op behandeling; een neef mocht niet ouder worden dan 30. Toen hij wist dat hij ziek was, had hij nog maar 6 weken te leven.
Een positief verhaal mag hier niet ontbreken, een nichtje bij wie op heel jonge leeftijd leukemie was geconstateerd, is genezen en nu moeder van twee gezonde kinderen.

Daarom wil ik mijn steentje bijdragen want samen kunnen we uiteindelijk voor zorgen dat deze vreselijke ziekte een chronische ziekte wordt waar niemand meer aan overlijdt. Steun mij en mijn teamleden door een donatie over te maken. Want voor ons is opgeven ook geen optie.

Read more...

Patrick Groenendal

maandag 3 januari 2011

Mijn motivatie om aan de Ad6 mee te doen.

Het jaar 2010 is een jaar welke ik nooit zal vergeten. In januari kreeg ik namelijk te horen dat ik darmkanker had. Het was een vreselijk slopende en spannende periode, maar ik ben er heel goed vanaf gekomen. Slechts 1 operatie en geen chemokuur. Ik besef me hoeveel geluk ik heb gehad. Na onderzoek blijk ik helaas wel erfelijk belast te zijn, wat gevolgen kan hebben voor mijn kinderen.


Kanker is nog nooit zo dicht bij mij in de buurt gekomen en het zal mijn leven ook nooit meer verlaten. Het is mij meer dan duidelijk geworden wat een vreselijke ziekte het is en ik wil daarom alles doen om een bijdrage te leveren en mij in te zetten voor het KWF.

Ik hoop echt dat we ooit kunnen zeggen dat kanker slechts een chronische ziekte is en meer niet.

Kortom:
Ik strijd voor mijn gezondheid, voor de gezondheid van mijn kinderen en voor de gezondheid van al die mensen die met deze vreselijke ziekte te maken hebben.
Ik strijd voor de toekomst van mijn kinderen en die van u.

Ik vraag al mijn familie, vrienden, kennissen en collega's om mij te steunen in deze strijd.

Het is de bedoeling om zoveel mogelijk sponsorgeld binnen te halen. Mijn streven is een bedrag van 5000 euro. Voorwaarde voor deelname is een bedrag van ongeveer 2000 euro.

Read more...

Back to TOP